Ο Κινηματογραφικος φακός του Φεβρουαρίου

 Αγαπημένοι Κυριακούπολιτες και Κυριακουπολιτισες,

Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσω 3 εξαιρετικές κατά την άποψή μου ταινίες, τις οποίες είδα μέσα στον μήνα Φεβρουάριο. 

Θεωρώ ότι είναι και οι 3 ιδανικές για οικογένειες αλλά και νέους ανθρώπους που βρίσκονται σε μια αναζήτηση.

1. Deux moi (2019) _ someone somewhere

Σε σκηνοθεσία του Cedric Klapisch. 

Η ταινία ξεκινάει ως εξής, 2 νέα παιδιά ο Ρεμύ και η Μέλανί, ζουν στο Παρίσι σε διπλανές πολυκατοικίες. Έχουν συναντηθεί αρκετές φορές στη γειτονία, κάνοντας τα ψώνια τους ή πηγαίνοντας στις δουλειές τους, δίχως όμως να προσέξουν πραγματικά ο ενας τον αλλον και να ανταλλάξουν ένα βλέμμα ή μια κουβέντα. 

Καθ'ολη τη διάρκεια της ταινίας, ο θεατής γίνεται μέτοχος της ζωης αυτών των 2 ανθρώπων και παρατηρεί πως οι καθημερινότητες τους συνυπάρχουν ενώ οι ίδιοι πρωταγωνιστές το αγνοούν. 

Ο σκηνοθετικός φακός αλλά και η αισθητική του δρώντα χώρου προσωπικά λειτούργησαν θετικά στην εσωτερική μου διάθεση καθώς παρακολουθούσα την ταινία χωρίς να νιώσω πλήξη  ούτε ένα λεπτό (κάτι το οποίο συμβαίνει συχνά όταν παρακολουθώ μια ταινία) , αρκετές φορές να συγκινηθώ και να ταυτιστω  με την εξέλιξη των πραγμάτων και τους ήρωες αλλά και στο τέλος να ευχαριστηθώ στο σύνολο το κλείσιμο της υπεροχης αυτής ιστορίας. 

Σας προτρέπω να τη δείτε καθώς θίγει πολλά κοινωνικά ζητήματα τα οποία απασχολούν όλους τους νέους ανθρώπους όπως ζητήματα, εργασίας, οικονομικής και ψυχολογικής επιβίωσης σε μια ξένη πολη/χώρα, μακριά από τους κοντινούς σου ανθρώπους, τον έρωτα, τη συντροφικότητα, την αγάπη, και πολλά ακόμη. 

Το soundtrack της ταινίας με συγκινησε και με ενέπνευσε με τον ρομαντισμό τους και τα έχω κατεβάσει ήδη στο κινητό μου 😁 θα τα βρείτε όλα εδώ. 

https://m.youtube.com/playlist?list=PLuF78wm0RiGaNu6eNlkxKES5ulZuIZL-q

2. Are you there God? It's me Margaret (2023)

Σε σκηνοθεσία της Kelly Fremont Craig, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1970της judy Blume .

Η ταινία διαδραματίζεται το 1970  με κεντρική ηρωίδα την 11χρονη Margaret, ενα προεφηβο κοριτσι της Στ'δημοτικου η οποία διαμένει στην Νέα Υόρκη με τους γονεις της. Στην τελευταία της χρόνια στο δημοτικό, η οικογένεια μετακομίζει στο new jersey, και η ζωη της αλλάζει. Το κορίτσι στοχαζεται και βιώνει τις αλλαγές της εφηβειας, της ανακάλυψης του εαυτού της, των θρησκευτικών και προσωπικών  της αντιληψεων και αναζητήσεων, την σχέση της με την οικογένεια της, τον κόσμο γύρω της αλλα και το νόημα της φιλίας. 

Με έναν αξιαγάπητα κωμικό τρόπο όλα αυτά καταφέρνει η σκηνοθέτης να τα παρουσιάσει στον θεατή κοιτάζοντας μέσα απο ένα πρίσμα γοητευτικό και νοσταλγικό , τόσο χιουμοριστικο όσο και σοβαρό ταυτόχρονα χωρίς να χάνουν την αξία και το νόημα τους. 

Θα έλεγα ότι είναι μια ταινία για όλες τις ηλικίες και θα την απολαύσουν ιδιαιτερα οι οικογένειες. 

Τα κομμάτια   που ντύνουν μουσικά  την ταινία με αγγιξαν ιδιαίτερα καθώς εντείνουν τον νοσταλγικό χαρακτήρα της ταινίας. 

Σας παραθέτω το link με όλο το soundtrack. 

https://m.imdb.com/title/tt9185206/soundtrack/

 3. The overcomer (2019)

Σε σκηνοθεσία των αδελφών Alex και Stephen Kendrick. 

Ως 3η μου πρόταση αποτελεί η υπέροχη ταινία έμπνευσης, The Overcomer ή σε ελεύθερη μετάφραση, Ο θριαμβευτής,.

Ο John και η Amy ειναι καθηγητές σε ένα χριστιανικό σχολείο σε μια μικρη επαρχιακή πόλη της Αμερικής και μεγαλώνουν τους 2 γιους τους. O John τα τελευταία χρόνια προπονεί με μεγάλη επιτυχία την ομάδα μπάσκετ του Λυκείου. Όταν η διευθύντρια του σχολείου, ζητάει από τον John να αναλάβει και την ομάδα τρεξίματος ανωμάλου δρόμου, εκείνος δυσανασχετεί ενώ αρχικά αρνείται πεισματικά την πρόταση.

Ο Θεός όμως έχει διαφορετικά, πιο μεγάλα σχέδια για εκείνον, και ενώ στη αρχή δεν μπορεί ο ίδιος να τα δει κατάματα και θεωρεί τον εαυτό του ότι αδικείται, η ζωή θα του φανερώσει το θαύμα και το μεγαλείο της. 

Η Hannah ειναι μια προβληματική περίπτωση μαθήτριας της Α'λυκειου η οποία είναι ορφανή από γονεις και λόγω κακής συμπεριφοράς δεν την δέχεται κανένα σχολείο εκτός από το χριστιανικό λύκειο της πόλης. Είναι μοναχική και παρόλο που ταλαιπωρείται από άσθμα, αποφασίζει να μπει στην ομάδα τρεξίματος καθώς είναι το κρυφό της πάθος αλλά και το ταλέντο της.

Όταν ο John ανακαλύπτει ότι στην νεοσύστατη αυτή ομάδα τρεξίματος η μόνη αθλήτρια είναι η Hannah, παραιτείται από κάθε προσπάθεια προπόνησης της.

Για ακόμα μια φορά όμως τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά για το καλό της ψυχής όλων.

Πρόκειται για μια ταινία διαμάντι που πραγματικά με συνεπήρε από όλες της άποψης καθώς η πλοκή λαμβάνει διαστάσεις πανανθρώπινες εντός ολίγων λεπτών, κάνοντας τον θεατή να συνειδητοποιεί το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής και της σχέσης μας με τον πλησίον και με Τον Δημιουργο μας αλλά και την εμπιστοσύνη μας στο Πάνσοφο Έργο Του.

Σίγουρα θα συναρπάσει όλη την οικογένεια καθώς δεν αποκαλύπτει το μεγαλείο της από την αρχή.

Η μουσική που πλαισιώνει την ταινία είναι επίσης εξαιρετική, συγκινητική και εμπνευσμένη.

Θα την βρείτε εδω

https://m.youtube.com/playlist?list=PLOWDZJe5wh3htHmEh0PBSPwCBqCW3bP0F

🦋🦋🦋🦋

Ελπίζω να επιλέξετε να τις δείτε όλες και αν θέλετε πείτε μου την γνώμη σας στα σχόλια. 

Σας χαιρετώ και... Καλή θέαση 😉

Mην φοβηθείς και αν φυσήξει

 To 2o παραμύθι για μικρούς και μεγάλους της Κυριακούπολης είναι γεγονός!

Με τίτλο "Μην φοβηθείς και αν φυσήξει", εικονογραφημένο επίσης απο την ίδια την συγγραφέα, Κυριακή ΓαΪτανίδου.

Πρώτα ο Θεός, και καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα κυκλοφορήσει τυπωμένο τους επόμενους μήνες του έτους.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το ομότιτλο τραγούδι εμπνευσμένο απο το βιβλίο, σε στίχους και μουσική της συγγραφέως.

|[Κ]|

Copyright © 2024 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Kαλή χρονιά _2024_ Η χρονιά της αναζήτησης

Η Κυριακούπολη σας εύχεται καλή και ευλογημένη χρονιά!

Αγαπητό 2023,

Σε ευχαριστώ για τις ευκαιρίες αλλαγής, την αγάπη, την υγεία, την δημιουργικότητα, τους ανθρώπους που γνώρισα, την αναζήτηση, τον πόνο, την αγωνία, τη θλίψη, την απελπισία, την ελπίδα, το σκοτάδι και το φως. Σε ευχαριστώ για όλα.

Ευχομαι σε όλους ένα νέο έτος με υγεία, με Τον Χριστό δίπλα μας, φίλο μας, κολλητό μας!Μακριά από αδικία, κατάκρίση και γκρίνια.

Αγκαλιά με το χαμόγελο, την καλή καρδιά και την αβρότητα της ψυχής!

2024 σε περιμένουμε!!!

Είθε να αναζητούμε αυτή τη χρονιά το θαύμα μας καθημερινά ακόμα και όταν δεν έρχονται όλα έτσι όπως νομίζουμε οτι τα θέλουμε.

Ο ύπερθεν των ορέων

1/1/24

Στον τοίχο δώδεκα τόποι και τοπία της Ελλάδας μου, λίγες ώρες απέμειναν ακόμη να θαυμάσω το Σέλι Ημαθείας  και ας παρακολουθούσα την παγωμένη εικόνα του 31 ημέρες τώρα. Έκλεισα το ημερολόγιο και το ξεφύλλισα όλο από την αρχή. Μάιος στο Κλίμα της Μήλου σε αυτόν τον ξεχωριστό παραθαλάσσιο οικισμό των ψαράδων και Νοέμβριος στα Τρίκαλα. Δύο στα δώδεκα ας μην γίνομαι αχάριστη, θέλω να πιστεύω πως θα με αξιώσει ο Θεός και θα επισκεφθώ  συν τω χρόνω και τα υπόλοιπα δελεαστικά τοπία της χώρας μου. 

Σήμερα έχει τραμουντάνα και να ο ήρωας του χειμώνα πέταξε και σήμερα στο παράθυρο μου για να ανταλλάξουμε τις ευχές μας για το καλό του νέου χρόνου. 

- «Κοκκινολαίμη μου, καλώς τον, δεν σε περίμενα, φαντάζομαι έχει πολύ δουλειά σήμερα, πολλά μηνύματα να μεταφέρεις σωστά;

- «Ο ύπερθεν των ορέων δεν με λησμονά, ιππαστί του ήρθα να σου πω τα μαντάτα τα αβρά! Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, ψιλή μου δεντρολιβανιά  κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος. 

- «Τι ωραία που εκαλάντισες κοκκινολαίμη μου, να ζήσεις, και του χρόνου!»

- «Σε ευχαριστώ! Πες μου τώρα εσύ, τι μήνυμα θέλεις να μεταφέρεις μια μέρα σαν και αυτή!»

- «Πέτα μαζί με τον Βορέα σε παρακαλώ σε όλους αυτούς τους σαγηνευτικούς τόπους της χώρας μας και στείλτε φώς, ελπίδα και χαρά. Λίγη περισσότερη ανθρωπιά, βαθύτερη νόηση και ψυχική ευαισθησία, για να αλλάξουν όλα, από την αρχική στάση ως της λεπτομέρειες.»

Η συγγραφέας 

Κυριακή Γαϊτανίδου

|[Κ]|

Αγαπημένε μου αστροναύτη!

Αγαπημένε μου αστροναύτη,

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Πριν λίγα χρόνια έμαθα ότι εορτάζεται ως παγκόσμια ημέρα αγάπης η σημερινή, αν και θα έπρεπε κάθε μέρα να εορτάζουμε και να θυμόμαστε την ύψιστη αυτή αρετή, αλλά, έστω, ευκαιρία και ευλογία. Είθε να μου υπενθυμίζουν τα γενέθλια μου πιο έντονα να αγαπώ τους άλλους και να τους το εκφράζω(ασκητική της αγάπης).

25 χρόνια αστροναύτης. Μου αρέσει που γεννήθηκα Δεκέμβριο. Κλείνει η χρονιά και λίγες μέρες πριν ξεκινήσουμε την νέα μας περιστροφή γύρω από τον Ήλιο, γιορτάζω και την προσωπική μου περιστροφή γύρω Του.

Ποια ήταν η σχέση μου με Τον Ήλιο αυτή τη χρονιά; Ήρθα κοντά Του; Τον πλησίασα αρκετά ώστε να θερμανθεί η καρδιά μου όσο θα ήθελα; Μπόρεσαν τα μάτια της ψυχής μου να φωτιστούν από το μονάκριβο και αληθινό Του Φως ώστε να καταλάβω τον προορισμό μου; Γνώρισα την Δύναμη Του λίγο καλύτερα; Ήρθε η ώρα να τα αναλογιστώ όλα αυτά στο δεντρόσπιτό μου, έχοντας πλέον στην ταξιδιωτική μου φαρέτρα την εμπειρία του ¼ του αιώνα. {εφόσον συνηθίζεται να ευχόμαστε «να τα εκατοστίσεις» στα γενέθλια, ευελπιστούμε όλοι να φτάσουμε τα 100 υποθέτω}.

Αξιώθηκα και φέτος να επιστρέψω στο αγαπημένο μου δεντρόσπιτο λίγο πιο σοφή, και χαίρομαι για αυτό. Όπως συνηθίζω λοιπόν μετά από κάθε ταξίδι 365 ημερών, σκέφτομαι μια κατάσταση που θέλω να κρατήσω από τις μέρες που πέρασαν και ένα συμπέρασμα ή μια διαπίστωση που θα ήθελα να έχω οδηγό στο επόμενο μου ταξίδι. Τέλος, θα πάρω μαζί μου και μια ευχή σαν φυλαχτό στο χρονοταξίδι μου.

Από το φετινό μου ταξίδι λοιπόν θα κρατήσω την συνάντηση μου με το Αίνιγμα του πόνου, αλλά, και την προσπάθεια μου να το επιλύσω. Αρωγός μου στην τιποτένια μου προσπάθεια για ακόμη μια φορά είναι η Παναγία η Παραμυθία.

Θα κρατήσω επίσης την πρόοδό μου, στον στόχο που έχω θέσει εδώ και χρόνια σχετικά με τις δημιουργικές και παραγωγικές μου ενέργειες. Πολλές φορές στα καλλιτεχνικά μου ταξίδια δεν κάνω διαλείμματα. Παρασύρομαι εύκολα και χάνομαι στις καλειδοσκοπικές μου σκέψεις, με αποτέλεσμα να κουράζω τον εαυτό μου και να υποφέρω.

Ανασύρω από την τιμαλφή θυρίδα της μνήμης μου, τα λόγια ενός συμμαθητή μου στην Ε’ δημοτικού, το 2008, όταν τον ρώτησα:

K: - «Mε τι ασχολείσαι όταν γυρίζεις σπίτι μετά το σχολείο; Εγώ πρώτα διαβάζω για την επόμενη μέρα, μετά παίζω, ζωγραφίζω και παίζω μουσική.»

Σ: - « Κοιτάω το ταβάνι.»

Κ: - «Για πόση ώρα; Δεν βαριέσαι να κοιτάζεις το ταβάνι;»

Σ: - « Για όση χρειαστεί.»

Αυτή τη παιδική και αυθόρμητη συζήτηση την θυμάμαι σαν χθές, παρόλο που έχουν περάσει 16 χρόνια. Έντονα με είχε τότε προβληματίσει η απάντηση του συνομηλίκου μου , κάνοντας με να νιώσω λύπη για εκείνον αλλά και κρίνοντας τον στην σκέψη μου, χαρακτηρίζοντας τον, αργόσχολο, τεμπέλη και άτομο δίχως ενδιαφέροντα.

Αχ, αυτή η 9χρονη Κυριακή! Δεν άργησε να έρθει το 2018, μια χρονιά ορόσημο για εμένα, για να συνειδητοποιήσω την σοφία που έκρυβαν τα λόγια του συμμαθητή μου. {αν θέλεις μπορείς να διαβάσεις μια άλλη σελίδα του ημερολογίου μου : την Ανοιχτή επιστολή στη μαύρη άβυσσο, https://kyriakoupoli.blogspot.com/2020/02/blog-post_22.html}

Πλέον, κάθε φορά που παρασύρομαι στις ιλιγγιώδεις ταχύτητες της έμφυτης δημιουργικής μου ανησυχίας, θυμάμαι το ταβάνι του Σ.. Πόσο σημαντικό είναι τελικά να κοιτάμε αυτό το λευκό ταβάνι που και που, και αν θέλουμε να κλείνουμε και λίγο τα μάτια μας ώστε να δούμε και τα αστέρια, τα σύννεφα, τα ψηλά δέντρα με τα φορτωμένα κλαδιά…

Βέβαια, καλή και η ταβανοθεραπεία αλλά όλα με μέτρο! Παν μέτρον άριστον!

Σε ευχαριστώ Σ. και σου ζητώ συγγνώμη που σε έκρινα με τόσο λάθος τρόπο έστω και αν ήταν στην ενδόμυχη σκέψη μου.

Και τώρα, η ώρα της ευχής. Χμμ… μια ευχή! Αν είχα μια ευχή λοιπόν για το επόμενο χρονοταξίδι μου, θα ήταν η εξής…

Το προσωπικό μου αποτύπωμα, η ερριμμένη σκιά της ευαισθησίας μου,

που χορεύει επάνω στον τοίχο της βίαιης πλευράς της κοινωνίας μας,

μέχρι να τον ζωγραφίσει ολάκερο με τα χρώματα του ουρανού,

όπως μπορεί, και αν μπορεί, αυτή η ερριμμένη σκιά, είθε να σε παρασύρει και εσένα στον χορό της μέχρι να φτάσουμε μαζί στον Ήλιο! Θα ήταν απλά υπέροχο!

Ξεκινάω!

Η δική σου,

|[Κ]|

Παιδικό διαδραστικό παραμύθι _ Η φύση και οι μπελάδες της_ Κυριακή Γαϊτανίδου

 

Eαν επιθυμείτε να λάβετε ένα αντίτυπο απο το 1ο μου βιβλίο " Η φύση και οι μπελάδες της"
μπορείτε να στείλετε ένα μήνυμα στη σελίδα μας στο facebook  https://www.facebook.com/Kyriakoupoli/  στο Instagram 

https://www.instagram.com/kyriakoupoli/

ή στο εξής mail

meterafisi@gmail.com

Σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη και την αγάπη σας!

Καλές αναγνώσεις!