Μια καταπληκτική ταινία με πολλά διδάγματα

Αυτοί είναι 5 λόγοι που ο καθένας πρέπει να κάνει λίγο χώρο στο πρόγραμμά του για να δει μία εξαιρετική, βραβευμένη με Όσκαρ ταινία και παράλληλα, 5 μεγάλα "ευχαριστώ" στους ανθρώπους που τη δημιούργησαν.

Το Inside Out είναι ένα μάθημα ζωής. Κι αν υπήρχε μία ταινία η οποία ήμαστε σίγουροι ότι θα βραβευόταν με Όσκαρ στην κατηγορία της, πριν ακόμα ξεκινήσει η 88η Τελετή Απονομής των μεγαλύτερων βραβείων του κινηματογράφου, αυτή ήταν -η ταινία κινουμένων σχεδίων των Disney και Pixar, η οποία έσπασε τα ταμεία, το περασμένο καλοκαίρι.
Επιβεβαιωθήκαμε, όταν το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, ο σκηνοθέτης της ταινίας, Pete Docter, ανέβηκε στη σκηνή του Dolby Theater, στο Λος Άντζελες, για να παραλάβει το χρυσό αγαλματίδιο για την Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων της χρονιάς. Η Χαρά, η Λύπη και η παρέα τους, έστηναν το δικό τους πάρτι στο μυαλό μας.
Γιατί τόσος ενθουσιασμός; Επειδή, πολύ απλά, το Inside Out (ή Τα μυαλά που κουβαλάς, στα ελληνικά) είναι ένα οπτικό αριστούργημα, όπως οι περισσότερες δουλειές της Pixar, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό. Είναι μία ταινία που “μιλάει” σε όλα μας τα συναισθήματα και περιέχει ορισμένα πολύ σημαντικά μαθήματα για τη ζωή.
Το Inside Out λέει την ιστορία της Riley, μίας έφηβης κοπέλας η οποία αναγκάζεται να αλλάξει πόλη, σπίτι, σχολείο και φίλους, όταν οι γονείς της μετακομίζουν, καθώς και των πέντε συναισθημάτων που “ζουν” στο μυαλό της και ελέγχουν τη συμπεριφορά και τη ζωή της: της Χαράς, της Λύπης, του Φόβου, της Αηδίας και του Θυμού:

Από αριστερά: Λύπη, Θυμός, Αηδία, Χαρά και πίσω ο Φόβος

Στην πορεία, ο θεατής βιώνει μαζί με τη Riley, τις αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή κάθε ανθρώπου, καθώς μεγαλώνει, αλλάζει περιβάλλοντα και κοινωνικούς κύκλους, μαθαίνει πόσο κοντά είναι η ευτυχία και η καταστροφή, αντιλαμβάνεται πώς να χειρίζεται τον εαυτό του και συνειδητοποιεί τη σημασία κάθε συναισθήματος, πότε και πώς να τα “αγκαλιάζει”.
Αυτά, λοιπόν, είναι 5 “Ευχαριστώ” από εμάς προς όλους όσοι έκαναν πραγματικότητα το Inside Out, τα οποία λειτουργούν και ως 5 λόγοι για να αφιερώσει κανείς 1,5 ώρα, για να γνωρίσει καλύτερα “Τα μυαλά που κουβαλά”. Ευχαριστούμε γιατί:

1. Το Inside Out διδάσκει την αναγκαιότητα της ενσυναίσθησης

Μία λέξη η οποία δεν χρησιμοποιείται συχνά στα ελληνικά, ωστόσο, αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα στη συναισθηματική ανάπτυξή μας. Λειτουργεί ως αντίδοτο στο μίσος, "θέλει" να καταλάβει τον άλλον τόσο βαθιά, σαν να ήταν μέσα του.

Η ενσυναίσθηση σχετίζεται με τη συμμετοχή στο πάθος, στη δυστυχία του άλλου, μέχρι πλήρους ταυτίσεως. Για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάποιος άλλος, πρέπει να μπορέσει να δει τα πράγματα μέσα από τα δικά του μάτια.
Κατά πολλούς ειδικούς, “είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους”. Και το Inside Out, μέσα από τις περιπέτειες της Χαράς και της Λύπης, μας διδάσκει ακριβώς αυτό: ότι πρέπει να μάθουμε να κατανοούμε την οπτική των συνανθρώπων μας και να μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια.

2. Το Inside Out αποκαλύπτει ότι η λύπη δεν είναι η καταστροφή

Ο γενικός κανόνας λέει, περίπου, ότι “η χαρά είναι καλή και η λύπη κακή”. Κατά συνέπεια, το συναίσθημα της θλίψης είναι κάτι που οι άνθρωποι προσπαθούμε ενεργά να αποφεύγουμε. Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει κάτι από αυτό, σωστά;

Λάθος! Η λύπη μπορεί, στην πραγματικότητα, να είναι το πιο λυτρωτικό συναίσθημα, η διαδικασία “κάθαρσης” την οποία όλοι πρέπει να περάσουμε, τις στιγμές που απαιτείται. Κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μία άσχημη κατάσταση, προσποιούμενος απλά ότι δεν υπάρχει.
Χρειάζεται να μάθουμε να αποδεχόμαστε το συναίσθημα της λύπης. Να το αφήνουμε να αναλάβει τα ινία, όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Σε διαφορετική περίπτωση, μπορεί το λάθος συναίσθημα να αναλάβει τον έλεγχο και να μας οδηγήσει σε μία πορεία καταστροφής.

3. Το Inside Out υμνεί τη συνεργασία ως την απόλυτη λύση

Στην ταινία, ένα συναίσθημα από τα πέντε προσπαθεί να αναλάβει τον ρόλο του αρχηγού, στο μυαλό της Riley. Να οδηγήσει την πρωταγωνίστρια της ιστορίας εκεί όπου εκείνο πιστεύει ότι πρέπει να πάει και μέσα από τους δρόμους που εκείνο επιλέγει.

Όμως, το Inside Out μάς διδάσκει ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει τα πάντα μόνος και ότι κανένας δεν γίνεται να είναι τέλειος σε όλες τις δουλειές. Όταν υπάρχει πρόθυμη βοήθεια, η σοφή επιλογή είναι να τη δεχτούμε και θα καταλάβουμε αμέσως, πόσο πιο εύκολα γίνονται όλα.

4. Το Inside Out τονίζει ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός

Και πολύπλοκος! Ακολουθώντας τη Riley και τα συναισθήματά της στις περιπέτειές τους, θα δούμε ότι είναι ένας μοναδικός άνθρωπος, όπως όλοι άλλωστε. Θα ανακαλύψουμε, επίσης, πώς διαμορφώνεται η προσωπικότητά της.

Οι πρώτες μας εικόνες στον κόσμο, τα πρώτα πράγματα που μας διδάσκουν οι γονείς μας, οι πρώτες συναναστροφές μας με φίλους, γνωστούς και αγνώστους, είναι τα θεμέλια του χαρακτήρα μας, στα οποία κτίζουμε τον εαυτό μας με κάθε επόμενη εμπειρία.
Και όπως θα δει κανείς στο Inside Out, οι περισσότερες εμπειρίες και αναμνήσεις μας είναι “βαμμένες” με περισσότερα από ένα συναισθήματα. Είναι, όπως ακριβώς ο καθένας από εμάς, ψηφιδωτά φτιαγμένα με διαφορετικά υλικά, τα οποία δίνουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα.

5. Το Inside Out υπογραμμίζει τη σημασία της θυσίας

Αυτή είναι, τελικά, μία ταινία η οποία δείχνει με έναν υπέροχο τρόπο, το ταξίδι της ωρίμανσης, το οποίο καλούμαστε όλοι να κάνουμε -άλλοι νωρίτερα και άλλοι αργότερα. Σε αυτό το ταξίδι, πρέπει να ξέρουμε ότι θα χρειαστεί να κάνουμε κάποιες θυσίες.

Η στιγμή στο Inside Out η οποία μας διδάσκει ότι κάποτε, κάτι πρέπει να αφήνουμε πίσω, για το καλό μας, είναι μία από τις πιο όμορφες στιγμές της ταινίας.

Οι Διαφορές Μεταξύ Αρκτικής Και Ανταρκτικής

Η βασική διαφορά είναι βεβαίως ότι η Αρκτική είναι ωκεανός και η Ανταρκτική ήπειρος. Αλλά υπάρχουν και άλλες. Και, πέρα από αυτές, στο βίντεο αναφέρονται κάμποσα άλλα ενδιαφέροντα, όπως ότι -40 βαθμοί Κελσίου ισούνται με -40 βαθμούς Φαρενάιτ, ή ότι την περίοδο που η Γη βρίσκεται στο αφήλιο (το μακρύτερα από τον Ήλιο σημείο της ελλεπτικής τροχιάς της) είναι και χειμώνας στην Ανταρκτική, που σημαίνει έξτρα κρύο και έξτρα πάγο εκεί κάτω. Αν και όχι τόσο πολύ τελευταία, λόγω global warming.

Η σκια του φεγγαριού απο το διάστημα

Κάπως έτσι  φαίνεται η σκιά του φεγγαριού πάνω στη Γη κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης ηλίου. Τη συγκεκριμένη φωτογραφία την τράβηξε ένας αστρονάυτης από τον διαστημικό σταθμό Μιρ στις 11 Αυγούστου 1999. Ίσως τη θυμάσαι αυτή την ημερομηνία. Η ολική ηλιακή έκλειψη εκείνης της ημέρας ήταν ορατή από την Ελλάδα. Που σημαίνει ότι κάποια στιγμή βρεθήκαμε σχεδόν στο κέντρο αυτής της σκιάς.
 

το άναμα ενός σπίρτου

Και λέγοντας πολύ αργή κίνηση, εννοούμε εδώ τα 4.000 καρέ το δευτερόλεπτο.

Ένα Ποπκόρν Σκάει Σε Αργή Κίνηση

                                                                  

 

Μάθε την ηλικία σου σε άλλους πλανήτες!

Ως γνωστόν, ο κάθε πλανήτης περιστρέφεται γύρω απ' τον Ήλιο (και απ' τον εαυτό του) με διαφορετική ταχύτητα. Επίσης, όταν λέμε ότι κάποιος είναι 25 χρονών, ουσιαστικά εννοούμε ότι, από τότε που γεννήθηκε αυτός, η Γη έχει κάνει 25 φορές το γύρο του Ήλιου.
Συνδυάζοντας αυτές τις πληροφορίες προκύπτει ότι σε άλλους πλανήτες η ηλικία μας σε χρόνια αλλάζει (και μάλιστα αυτή η συζήτηση δεν έχει σχέση με διαστολή του χρόνου και άλλα τέτοια που τυχόν θυμάσαι από το Interstellar). Ενδιαφέρον. Ποιος κάθεται όμως να κάνει τους υπολογισμούς τώρα.
Ε, υπάρχει site που τους κάνει.
Ορίστε , πήγαινε να παίξεις.
MΠΕΣ ΕΔΩ!