Χωροποίηση και Χρονοστίχοι|Κεφ.1| αποθήκη||

Αποθήκη

Γεμίζει ενδελεχώς

Γέμιζε

Πλέον αδειάζει

Έτσι νιώθω

Με τρομάζει

Δεν ξέρω τι φταίει

Ίσως δεν άνω-θρώσκω οπως παλιά

Τόσο συχνά

Τίποτα δεν με καθησυχάζει

Νοσταλγώ το παλιό κελί

Τον κύβο που ποτέ δεν θα σφαιροποιηθεί

Ματαιοπονώ

Εθελοτυφλώ;

Στα ίδια ειχα υποσχεθεί δεν ξαναγυρνώ

Διψώ, η ανομβρία ταλανίζει τον κορμό

Θέλω να δακρύσουν τα πέταλα

Ώστε να εξατμιστεί,

Η κονίορτος μου

Στην αποθήκη να κρυφτεί
Ανάμεσα στην άκριτη σκέψη να χαθεί.

|[Κ]|

Κυριακή Γαϊτανίδου

2019

|[Κ]|

όταΝ μια Εικονα παίΡνει σάρκα απο επίθετα και Οστά απο ουσιαστικά