Η εκπαιδευτική διαδραστική ιστοσελίδα, η Κυριακούπολη μας, σας εύχεται καλή σχολική χρονιά με υγεία ψυχική και σωματική, ελπίδα, αισιοδοξία και πολλά πολλά, παρα πολλά χαμόγελα!
Φέτος ειθε να είναι μια χρονιά παραγωγική με κύριο μέλημα μας την κατανόηση. Ας το βάλουμε όλοι στόχο!
Εμείς τα παιδιά, να δείχνουμε κατανόηση προς τους συμμαθητές μας χωρίς κοροϊδίες, χλευασμόυς και κουτσομπολιά με κακίες. Να γίνουμε μια αγκαλιά, μια μεγάλη παρέα. Εξάλλου τι έχουμε να χωρίσουμε; Για να σκεφτούμε καλά...πραγματικά τίποτε!
Τουναντίον! Ας συλλογιστουμε όλα αυτά που ενώνουν. Πρώτα πρώτα το σχολείο που μοιραζόμαστε, τους καθηγητές μας που μας αγαπούν, την τάξη μας, το προαύλιο μας, τις αναμνήσεις μας, το εύγευστο κολατσιό του κυλικείου μας, τους ήχους, τις μυρωδιές, την ατμόσφαιρα που αφουγκραζομαστε, και η λίστα είναι μακροσκελής!
Εμείς οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, φέτος να δείξουμε κατανόηση προς τα παιδιά αλλά και μεταξύ μας οι συνάδελφοι! Πολλοί από εμάς αφήσαμε τα σπίτια μας για ακόμη μια φορά, τους αγαπημένους μας, τις οικογένειές μας. Ξεβωλευτηκαμε για να έρθουμε ως αναπληρωτές παρα τις οποίες δυσμενείς καιρικές /οικονομικές /προσωπικές συνθήκες και να επιτελεσουμε το έργο μας. Ένα σπουδαίο έργο, θυσιαστικο και πανανθρωπινο! Την μεταλαμπαδευση των γνώσεων! Αλλά και ως προς τα παιδάκια μας, τους μαθητές μας. Ας δείξουμε κατανόηση σε αυτές τις ψυχουλες που ίσως φετος να μην έχουν την ίδια ζωντάνια και ανυπομονησία για τη σχολική χρονιά, ίσως η απογοήτευση να ριζώσε στις καρδούλες τους.
Βλέπουν τα σχολεία τους σχεδόν ή ολικώς κατέστραμενα από τις θεομηνιες, ή κάποια παιδάκια να έχουν χάσει ακόμα και τα σπίτια τους, για να μη αναφέρουμε τα πιο τραγικά σενάρια (που δυστυχώς αληθεύουν και αυτά). Ναι, είναι σίγουρα μια δύσκολη χρονιά, οχι όμως πιο δύσκολη από άλλες. Ας μην βιαστούμε πάλι να την ξεχωρίσουμε, να την στοχοποιησουμε, να την βαπτισουμε με τις αγαπημένες μας"ταμπέλες". Φτάνουν όλα αυτά τα κουραστικα και θλιβερά και γκρινιαρικα που ακούνε από τα χείλια μας όλο το χρόνο τα παιδιά.
Κατανόηση έπρεπε κάθε χρόνο να δείχνουμε και να συνεχίζουμε να δείχνουμε!
Τέλος, όλοι εμεις οι γονεις. Περισσότεροι κατανόηση από όλους. Προς το έργο των εκπαιδευτικών αρχικά. Να τους εμπιστευτουμε, να μην βιαζόμαστε να απόδοκιμάσουμε τον νέο δάσκαλο και τη νέα δασκάλα και τις ιδέες αυτών αλλά και τις πρακτικές τους. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί οντως λατρεύουν τα παιδιά μας και τα νιώθουν σαν δικά τους, ίσως αυτό να είναι λίγο που μας δυσκολεύει, η σκέψη ότι πρέπει να μοιραστούμε τα παιδιά μας, ίσως, ίσως και όχι...
Το θέμα είναι ότι αν ένας εκπαιδευτικος δεν αγαπούσε τα παιδιά και το επάγγελμα του, δεν θα έτρεχε 3 μερες πριν ανοίξουν τα σχολεία, με μια βαλίτσα στο χέρι, σε έναν ξένο τόπο για 800-950 ευρώ τον μήνα! Οχι δεν θα το έκανε!
Κατανόηση και ως προς τα παιδιά μας. Αν δεν έχουν όρεξη να διαβάσουν αν βλέπουμε διαφορά στη συμπεριφορά τους, ας μη βιαστούμε να τα κρίνουμε. Να ακούσουμε τα παιδιά μας όσο κουρασμένοι και αν είμαστε. Λίγο χρόνο ζητιανευουν από εμάς και το ξέρουμε, λίγο χρόνο τίποτε άλλο! Θέλουν να μας πουν για την ημέρα τους, για τους φίλους τους, για τα πράγματα που άκουσαν και δεν τα γνώριζαν και τωρα θέλουν να τα διδάξουν και σε εμάς σαν μικροί δάσκαλοι.
Και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα... Και φεύγει, κρίμα δεν είναι να το μετά νιώσουμε;
Τι άλλο μας έμεινε στη ζωη πέρα από κατανόηση; Και όλα θα φτιάξουν!!! Αυτό είναι βέβαιο!
|[Κ] |
Γαϊτανιδου Κυριακή _Αρχιτέκτονας μηχανικός _ παιδαγωγός _συγγραφέας
