Απο το σεντούκι Του Θεού

 

Απο το σεντούκι Του Θεού

Από το σεντούκι Του Θεού, μυριάδες χρυσά νομίσματα, όλα με την ίδια υπέρτατη αξία, κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, ξεπηδούν με εντολή Θεού και θάβονται στη Γή, μικροί θησαυροί, στις αμμουδιές των ψυχών. Όλα διαφορετικά μεταξύ τους, μοναδικά, ανεπανάληπτα, όμως με την ίδια απαράλλαχτη αξία. Ακόμα και το ίδιο το νόμισμα δεν έχει απλά δυο διαφορετικές όψεις, αλλά εκατομμύριες που συντελούν και αυτές και εντείνουν θα λέγαμε στην θεϊκή αυτή λαγαρότητα της μορφής του.
Άραγε είναι η τυχαιότητα που ορίζει το έδαφος στο οποίο θα αποθηκευτεί το χρυσό πολύπλευρο νόμισμα; Ίσως η ίδια η τάση του νομίσματος να καθορίζει με τη δική του βαρύτητα τον τόπο και τον χώρο. Ίσως! Αυτή σίγουρα είναι η τέχνη του οικοδομείν (Art de Bâtir), την οποία μόνο ο Θεός γνωρίζει ως ο Μέγας Αρχιτέκτων.
Και εμείς, κάτω από τον αστρόσπαρτο ουρανό έναν Απρίλη, συλλογιστήκαμε το διάδημα που μας χάρισε ο Θεός, σύμβολο ότι λάβαμε το χρυσό νόμισμα, και ότι το φυλάμε μέσα στο πρόσφορο έδαφος της καρδιάς μας. Ελπίζουμε, να είναι πρόσφορο ναι!
Βέβαια, δεν είναι διόλου εύκολο να πιστέψεις σε αυτό το χρυσό μοναδικό νόμισμα, ίσως να το έχεις ξανακούσει βέβαια, ίσως και όχι, μπορεί να πιστεύεις ότι διαθέτεις ένα τέτοιο μέσα σου ή μπορεί και να το αρνείσαι. Κάποια μέρα ίσως έρθει και σε σενα εκείνη η γλυκιά ψυχή που θα τη στείλει ο Θεός ως Λυδία λίθο , και θα στοχεύσει κατευθείαν πάνω στο νόμισμά σου. Θα στο υποδείξει και εσύ θα δακρύσεις, θα θυμηθείς και όλα θα γίνουν μονομιάς ξεκάθαρα. Θα αναρωτηθείς αν το έχεις διαφυλάξει σαν μια αξιόπιστη τράπεζα, αν το έχεις ξοδέψει και αναλώσει σε κίβδηλες χαρές ή αν το έχεις χαρίσει, αν το αναγνωρίζεις ως δώρο δικό σου και δίνεις τα κομμάτια του απλόχερα ώστε το λαμπερό χρώμα του νομίσματός σου να ακτινοβολήσει μέχρι τον ουρανό και να δει ο Θεός τον θησαυρό από το σεντούκι του επι Γης. Μέχρι την μέρα, όπου αυτό το χρώμα θα φωτοβολήσει τόσο που ο Θεός θα το επιθυμήσει για να το εντάξει και αυτό στη  παλέτα Του, με την οποία δημιουργεί τα πιο σαγηνευτικά ηλιοβασιλέματα και τις πιο εκλεκτές ανατολές.

Κυριακή Γαϊτανίδου

|[Κ]|
4/4/21

 Copyright © 2021 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. 

Χωροποίηση και Χρονοστίχοι|Κεφ.3 |Υπήρξα ένας Ροβινσών]

 [Υπήρξα ένας Ροβινσών]

Οι λέξεις μας, οι σκέψεις μας, πλέον νωχελικά γκρεμίζουν το φράγμα του ήχου

Και οι μεγάλοι ποιητές χειροκροτούν με δάκρυα στα χέρια

Πως καταντήσαμε έτσι;

Κάποτε υπήρξα ένας Ροβινσώνας του εαυτού μου, 

ένας Ροβινσών των λέξεων, των σκέψεων

Μέχρι που με βρήκε ένα άνετο πλοίο 

Βρήκα ένα άνετο πλοίο

και με έσωσε ,σώθηκα, βολεύτηκα,

 δεν χρειαζόταν να μιλάω, να σκέφτομαι, 

να υπενθυμίζω στον εαυτό μου τον εαυτό μου, 

τώρα όλοι με ήξεραν, δεν θα χανόμουν ποτέ

μέχρι που (ξανα)χάθηκα.

|[Κ]|

Κυριακή Γαϊτανίδου

21/3/2021

όταΝ μια Εικονα παίΡνει σάρκα απο επίθετα και Οστά απο ουσιαστικά

τοτε Γεύεσαι λίγο απο την ψυχΉ του ποιητή

τοτε Ακούς και αισθάνΕσαι την Ροή της Αφηρημένης Σκέψης

 Copyright © 2021 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.