Did you miss something? Keep Reading

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

14 Δεκεμβρίου 2020_Δευτέρα

 


14 Δεκεμβρίου 2020_Δευτέρα
01:55 πμ

Aγαπημένε μου Αστροναύτη,

  Φθίνουσα αμφίκυρτος η αρχή, πάλι Δευτέρα 22 χρόνια πριν. Χρόνια πολλά εύχομαι αστροναύτη μου, υγεία ψυχική και σωματική, χαρά που αναβλύζει εκ των έσω και δημιουργικότητα ! Να ΑΓΑΠΑΣ και να ΑΓΑΠΙΕΣΑΙ, πρόσεξε με λίγο, να ΑΓΑΠΑΣ περισσότερο… σε αυτό κρύβεται η ολβιότητα και ας το εξετάζεις καμιά φορά με αμφισβήτηση, να μην πικραίνεσαι τόσο και να μην στεναχωριέσαι αν αγαπάς πιο πολύ θα δείς, όλα καλά θα πάνε!
   Συνηθίζουμε να  γιορτάζουμε τα γενέθλια, την 1η φορά που πονέσαμε και κλάψαμε δηλαδή. Τι ευλογία η ζωή! Το ότι πονάς είναι ένας τρόπος να αντιληφθείς ότι ζεις. Ναι αλλα πονάς, και δεν θέλεις να πονάς! Κανείς δεν θέλει… δεν πειράζει, ας πονάς, τουλάχιστον είσαι αστροναύτης και ταξιδεύεις ελεύθερα ανάμεσα στα αστέρια, στους γαλαξίες στα νεφελώματα! Δύσκολη δουλειά όμως , απαιτητική θα έλεγε κανείς… ατυχηματικές προσεδαφίσεις, ανώμαλες εκτοξεύσεις, προβλήματα υγείας, μοναξιά… ναι αλλα πετάς!!!
Είσαι κοντά στον Ήλιο, βλέπεις τον Ήλιο το διανοείσαι; Καλά όχι πάντα αλλά… όποτε θέλεις μπορείς να τον επισκεφθείς!  
      22 χρόνια αστροναύτης! Αχ μαγικό, υπεροχοφανταστικό! Σε καμαρώνω κάθε μέρα να ξέρεις, και σε περιμένω πάντα εδώ στο δεντρόσπιτο μας να μου διηγηθείς τις ιστορίες σου όπως συνηθίζεις κάθε φορά που επιστρέφεις. Πόσο ανυπομονώ για αυτές τις ιστορίες, με εμπνέουν. Λοιπόν, εύχομαι και πάλι τα καλύτερα αστροναύτη μου, και να θυμάσαι να πηγαίνεις συχνά προς τον Ήλιο, μου αρέσει όταν μου μιλάς για το Φως και την θέρμη που νιώθεις όταν είσαι κοντά Του. Εκείνη τη στιγμή στα μάτια σου βλέπω την αγάπη που τόσο έντονα δεν φαίνεται σε κανένα άλλο ταξίδι σου!

Να προσέχεις, σε φιλώ από το δεντρόσπιτο,
η δική σου, Κυριακή
|[Κ]|

 

Υ.Γ   να ξέρεις μην τρομάξεις αλλά έχει δημιουργηθεί ένα ρυάκι κάτω από το δεντρόσπιτο. Ξέρω ότι σε αναστατώνει αλλα είναι υπο έλεγχο..δεν είναι τόσο ορμητικό. Θα τα καταφέρουμε. Το πιστεύω αυτό!

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020

Νικητές 1ου Καλλιτεχνικού Φθινοπωρινού διαγωνισμού | Μέσα σε έναν κόκκινο σφένδαμο |

  Κυριακουπολίτες και Κυριακουπολίτισες,


Καλο και ευλογημένο μηνα! 

Ένα μεγάλο συγχαρητήρια σε όλα τα δημιουργικά άτομα, εσάς, που συμμετείχαν στον διαγωνισμό ! όλα τα έργα που μας στείλατε ήταν υπέροχα και μας ταξίδεψαν στον δικό σας προσωπικό καλλιτεχνικό κόσμο! Θέλω να σας ευχηθώ να συνεχίσετε να δημιουργείτε και να μοιράζεστε την σκέψη σας μαζί μας!!! Η αγκαλιά της Κυριακούπολης είναι εδώ για να δώσει δύναμη σε όλους τους νέους πρωτοπόρους και ονειροπόλους!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην κριτική μας επιτροπή όπου εθελοντικά συμμετείχαν με πολλή αγάπη στην ανάδειξη των νικητών.
Οι κατηγορίες αυτού του διαγωνισμού ήταν τρεις : Φωτογραφία | Ζωγραφιά-Κολλάζ | Κείμενο-Ποιήμα-Πρόζα


Η Κριτική μας επιτροπή αποτελείται απο : 

1.          Κωνσταντίνα Ξανθοπούλου

2.          Αγγελική Τζολοπούλου

3.          Ασημίνα Σακλάκη

4.          Θεοδοσία Καλαμποκίνη

5.          Κική Τσοχανταρίδου

6.          Μαρία- Ειρήνη Γαϊτανίδου


Αναδείξαμε έναν νικητή απο κάθε κατηγορία

φωτογραφία | 8. Ιmpossible _ Φώτης Φιλίππου


Ζωγραφιά-Κολάζ | 1. ΙNo_ Ιωάννα Τζαβέλλα


Κείμενα-Ποιήμα-Πρόζα|1 ) Hλιος και Άδης _ Απόστολος Ηλιάδης

Ο Δρόμος Προς Τη Σύμπτωση

 

 Ένα άγνωστο παιδάκι με χαιρέτισε και του το ανταπόδωσα, προς τιμήν της υπάρξεώς μου.

Ένας νεαρός μοτοσικλετιστής μου επιβεβαίωσε τη διάβαση της αφασίας μου… και στην επόμενη δεν ήμουν εκείνος που η ποδηλάτισσα κακολόγησε.

 Καθώς ξαπόσταινα στην πετσέτα, ένα κυματάκι πιτσίλισε το πρόσωπό μου. Δεν απείχε πολύ από το δάκρυ. Όταν το καθάρισα, εξαφανίστηκε το μαύρο σύννεφο.

 Ο φόβος μου όταν διέρχομαι από εγκαταλελειμμένα σπίτια απορρέει απ’ το γεγονός ότι αν πέσω απ’ τα πόδια μου στο χωράφι με κλίση, ο άστεγος δε θα γελάσει. Θα μείνει άπραγος, άκλαυτος θα φύγει.

Κάλεσα την άμεση δράση και με περιγελούσε η κοπέλα που ήθελα για το ενδιαφέρον που έδειξα.

Όλα μένουν στάσιμα, αν δεν τα κουνήσουμε.

Ο κόσμος είναι ανήθικος και διαβολικά πλασμένος.

Μπορεί ο ερωτευμένος να γίνει διακριτικός;

Προλαβαίνω μέσα στην ανεργία να κλάψω για την απώλεια του φίλου μου;

Είμαστε συνένοχοι στο φόνο της πλανεύτρας μιζέριας και δεν το αντιλαμβανόμαστε. Έχω καιρό να δω δουλεμένο άνθρωπο.

«Θα προκόψεις εσύ», μου είπε ο περιπτεράς.

Λαδώστε τα χέρια σας με θεία Θάλασσα και ζητείστε άφεση εαυτού στην πρωτόγνωρη αφή της.

Το χέρι μου τινάζεται στον ύπνο μου

το πόδι μου τινάζεται στον ύπνο μου

ο λαιμός μου πιάνεται…

η γάτα ισορροπεί στα κάγκελα, στον ξύπνιο μου

και με τα δύο της πόδια στο τσίρκο της ζωής μου

η γάτα αφόδευσε στον ξύπνιο μου

η γάτα παίζει με τα μάτια της δίπλα μου…

Τι κάνει, λοιπόν, ένας ολόλευκος, φυσιολογικός κύκνος δίπλα σ’ έναν κουτσό και ανώμαλο, για εσάς; Εμένα κάνει. Λάθος… Συν ό,τι περιβάλλομαι. Εμάς, το τελικό, οριστικό αποτέλεσμα.

 Αν ήσουν ένας πονεμένος, νεαρός θαμώνας ενός περιθωριοποιημένου μπαρ, θα πίστευες ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο στα τριάντα σου;

 Πως γίνηκε να εγκλωβιστούμε στα σκοτάδια μας, δίχως να σταθούμε μπροστά απ’ ένα φως, διευκολύνοντας την προσωπική μας διέξοδο;

 Αμφιβάλλω αν έμαθες να εκτιμάς το φως δίπλα σου. Ξέρω ότι έμαθες τι εστί και πως να το κλίνεις στο σχολείο. Ξόδεψες βράδια λαχταρώντας έναν αόριστο ήλιο.

 Αφήσαμε τις αισθήσεις μας ακούνητες και αναλωθήκαμε στις προσδοκίες μετρίων μελλοντολόγων, για να φύγουμε –αποκλεισμένοι- με μια μάσκα στο στόμα.

Ήμασταν παιδιά ακόμα και μας είχαν ήδη σφραγίσει τα όνειρα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

Χωροποίηση και Χρονοστίχοι|Κεφ.3 |Θραύσμα καλοκαιριού στα τέλη του Νοέμβρη |(Αζουλέζου)||

 


Θραύσμα καλοκαιριού στα τέλη του Νοέμβρη
(Αζουλέζου)

Αμυχή στην ήδη υπάρχουσα ουλή
σειέται η γή.
Η αντανάκλαση θολή και το χρυσό τριαντάφυλλο παραμένει εκεί
σαν κάτι να προσδοκεί από το μπλέ βαθύ.

 

Εύθραυστο φοβάμαι μην χαθεί
μια ανάμνηση καλοκαιρινή
άγνωστη σε μένα και αυτό μου αρκεί
για να διαφυλάξω το διαμάντι ενός ξένου

 

Διαβάζω τα ξεθωριασμένα πέταλα ένα ένα από την αρχή
μέχρι να μου πει την ιστορία που αυτό επιθυμεί
αντικειμενικός κριτής στέκομαι θαρρείς
δήμιος πάντα ένας δικαστής
ορρωδώ στη ραστώνη της στιγμής

 

Να συνέλθω προσπαθώ να αφήσω θαμμένο το ξένο θραύσμα επιθυμώ
αλλόκοτα τα ποιητικά δεσμά
δεν θα μπορέσω να ελευθερωθώ ποτέ ξανά.


 |[K]|

Κυριακή Γαϊτανίδου
2020
|[Κ]|

όταΝ μια Εικονα παίΡνει σάρκα απο επίθετα και Οστά απο ουσιαστικά
τοτε Γεύεσαι λίγο απο την ψυχΉ του ποιητή
τοτε Ακούς και αισθάνΕσαι την Ροή της Αφηρημένης Σκέψης




 Copyright © 2020 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. 

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

To δρομάκι της σιωπής_ μια μικρή ιστορία σκέψης

 

To δρομάκι της σιωπής

 

Κάποτε βρέθηκε στο δρόμο της σιωπής ένα μικρό και ασήμαντο ίχνος ήχου. Θα λέγαμε ίσως ότι έμοιαζε κάπως τσιριχτό και ταυτοχρόνως πομπώδες λες και είχε βαλθεί να δημιουργήσει απλά τύρβη γύρω του. Το στενό δρομάκι της σιωπής που πότε του δεν συνήθιζε να εντυπωσιάζει, τώρα είχε κινήσει τα βλέμματα και την προσοχή όλων.

 

-"Το ακούς αυτό? Είναι τόσο ενοχλητικό! Απο που πηγάζει, απαιτώ να σταματήσει τώρα!" ούρλιαξε η σκέψη που φύτρωνε σε μορφή πόας πλάι στο δρομάκι.

 

-"και το ακούω και το αισθάνομαι. Σκοπεύω να διαμαρτυρηθώ πριν αυτό το ατυχές γεγονός καταστεί status quo για το δρομάκι μας." Ξεφώνισε οργισμένα το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου που ξάπλωνε σαν δροσοσταλιά πάνω στη σκέψη.

 

Το ίχνος του ήχου δεν μπορούσε να ακούσει καθαρά τις φωνές των κατοίκων στο δρομάκι της σιωπής καθώς εξέπεμπαν σε διαφορετικές συχνότητες. Όμως ένιωθε τα κύματα της αρνητικότητας τους και σε καμία περίπτωση δεν είχε επισκεφθεί το δρομάκι της σιωπής για να νιώσει σαν σκύβαλο απο τους δυο αυτούς "σιωπηλούς" γείτονες.

 

-"Με συγχωρείτε? Μου επιτρέπεται να πω κάτι? Δεν ήθελα να σας ανησυχήσω με την εκκωφαντική μου αναπνοή. Είμαι ενα ίχνος ήχου οι φίλοι με φωνάζουν Συμβάν. Συγγνώμη αν θορυβηθήκατε απο τον ερχομό μου στο δρομάκι της σιωπής, δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να διαταράξω τον τιμαλφή για εσάς ύπνο. Περπατούσα στο πανέμορφο αυτο άλσος και δεν μπορούσα να αφήσω αμελητέα την γοητευτική σιωπή που ερχόταν από το μέρος αυτο απο οπου και ησυχάζετε. Και παλι με συγχωρείτε. "

ψιθύρισε αβρά το Συμβάν απευθυνόμενο στην πόα και στη δροσοσταλιά, και προχώρησε στο δρομάκι της σιωπής συνεχίζοντας τον τσιριχτό ήχο όπου και πρώτα παρήγαγε.

Η σκέψη μαλάκωσε, το ίχνος του ήχου τρύπησε εκκωφαντικά το φύλλωμα της και εκείνη άρχισε σταδιακά και ήσυχα για πρώτη φορά να καίγεται μέχρι που εξαφανίστηκε στη σιωπή. Το αριστερό ημισφαίριο πάγωσε και απο δροσοσταλιά εγινε μια μικρή χιονονιφάδα που έλιωσε με τις πρώτες πρωινές ακτίνες του Ήλιου της Χαράς, που φώτισε για άλλη μια φορα εκείνο το πανέμορφο πρωινο στο δρομακι της σιωπής.

 

συγγραφέας Κυριακή Γαϊτανιδου 2020_το δρομακι της σιωπής

 Copyright © 2020 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.




Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

1ος Φθινοπωρινός καλλιτεχνικός διαγωνισμός | Μέσα σε έναν κόκκινο σφένδαμο |

 Κυριακουπολίτες και Κυριακουπολίτισες,


Καλο και ευλογημένο μηνα!

Σας προκαλούμε να χαθείτε στα πιο όμορφα δάση, να ξεπλύνετε το πρόσωπό σας με το πιο κρυστάλλινο νερό από ένα ρυάκι και να ονειρευτείτε έναν κόσμο διαφορετικό. Μέσα σε έναν κόκκινο σφένδαμο αντικρίζετε τα πράγματα με μια άλλη οπτικη, σαν να κοιτάζετε μεσα απο ενα καλειδοσκόπιο. Ποια ειναι αυτη η οπτική? Τι βλέπετε? 

Είστε ελεύθεροι να εμπνευστείτε, να παρατηρήσετε και να δημιουργήσετε  με κίνητρο τους καιρούς που ζούμε. Ποίημα, Διήγημα, Πρόζα, Κολλάζ, Γλυπτό, Φωτογραφία, Βιντεο, ζωγραφιά, ή οτι αλλο σας έρθει στο μυαλο αρκει να είναι δημιουργικό !

Έναρξη |1/11| Μπορείτε να μας στείλετε τις δουλειές  σας απο σήμερα μέχρι και το τέλος του φθινοπώρου 30/11 στο Mail του blog μας | kyriakoupoliblog@hotmail.com ή στο facebook μας |
https://www.facebook.com/Kyriakoupoli/ | 

Όροι και προϋποθέσεις

1)Ο κάθε διαγωνιζόμενος δικαιούται να συμμετέχει οσες φορές θέλει αρκει τα έργα του να ανήκουν σε διαφορετική κατηγορία (π.χ 1 ποίημα και 1 διήγημα)
2)Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν όλοι και όλες! Οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα .
3) Μην ξεχάσετε το ονοματεπώνυμο σας και την ηλικία σας σε ενα αρχειο  word και σε ενα αλλο αρχειο το ψευδώνυμο σας


Στις 30/11 με την λήξη των συμμετοχών, όλα τα έργα θα εξεταστούν απο μια κριτική επιτροπή 3 ατόμων καλλιτεχνών, οι οποιοι θα γνωρίζουν μόνο τα ψευδώνυμα των συμμετεχόντων. 

Προς το παρόν αναμένουμε τις δουλείές σας.
Μην ξεχάσετε να πειτε σε φίλους και φίλες σας να συμμετέχουν!

 Τα λέμεεεεεεε
|[Κ]|
[φωτογραφία_προσωπικό αρχείο_Χαράλαμπος Λιακόπουλος]

Η σιωπή ωφελεί τον εγκέφαλο

Όσο και να θεωρούνται απόμακροι, αντικοινωνικοί και «περίεργοι», υπάρχουν ορισμένοι συνάνθρωποί μας που λατρεύουν την ησυχία και τη σιωπή. Λατρεύουν το να κάθονται σε ένα μέρος χωρίς να λένε τίποτα, απλά με τη συντροφιά των σκέψεών τους.
Μια νέα έρευνα, λοιπόν, έρχεται να επιβεβαιώσει τα οφέλη της σιωπής στον εγκέφαλο, αφού βρέθηκε πως δύο λεπτά απόλυτης ησυχίας μπορούν να επιδράσουν στον εγκέφαλο με τον ίδιο τρόπο, όπως το να κοιμηθεί κανείς για 15 λεπτά της ώρας ή να ακούσει την αγαπημένη του μουσική για 5 λεπτά.

Η μελέτη είναι τμήμα ερευνών που πραγματοποιούνται στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον από το 2013, και έχει τίτλο «Εγκέφαλος, δομή και λειτουργία». Μάλιστα, επισημαίνεται άλλη μία θετική επίδραση της ησυχίας στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με αυτήν, δύο ώρες απόλυτης ησυχίας είναι ικανές να δημιουργήσουν νέα κύτταρα στην περιοχή του ιππόκαμπου, μιας περιοχής στον εγκέφαλο από την οποία μεταφέρονται οι πληροφορίες από την βραχυπρόθεσμη στην μακροπρόθεσμη μνήμη, με αποτέλεσμα την καλύτερη συγκράτησή τους.




Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Κυριακάτικη Βεγγέρα στη γνώση EΠ.1

Ένα καινούριο Κυριακουπολίτικο project με σκοπό πάντα την προσέγγιση της γνώσης με διασκεδαστικό τρόπο. Κάθε Κυριακή θα μοιραζόμαστε μαζι σας κατι καινουριο απολαμβάνοντας όλοι μαζί μια όμορφη βεγγέρα στη γνώση. 

 Στον καθημερινό μας λόγο χρησιμοποιούμε μεγάλο αριθμό εκφράσεων και παροιμιών, που έλκουν την καταγωγή τους από την Αρχαία Ελλάδα την Βυζαντινή και την νεότερη ιστορία . Σε αυτό το επεισόδιο θα παρουσιάσουμε 2 φράσεις, των οποίων την προέλευση οι περισσότεροι αγνοούμε. Πάμε λοιπόν να παρουσιάσουμε την Ιστορία που κρύβεται πίσω από την δημιουργία τους!

Μελέτη και αφήγηση Ανδρόνικος Λεαυδου-Ιστορικός





1) Κοράκιασα απο τη δίψα μου


Αυτή η φράση προέρχεται απο έναν αρχαιοελληνικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο σε κάποια ορεινή πόλη, οι κάτοικοι αποφάσισαν να κάνουν μια θυσία στον Απόλλωνα. To ιερό νερό που χρησιμοποιούσαν στις θυσίες βρισκόταν σε ενα δύσβατο φαράγγι, ξαφνικά παρουσιάστηκε ένα κοράκι που προσφέρθηκε να αναλάβει το δύσκολο εγχείρημα να φέρει το ιερό νερό. Οι άνθρωποι του έδωσαν μια μικρή υδρία (αγγείο) και έτσι το κοράκι έφθασε στη πηγή. Πλαι στη πηγή αντίκρισε μια συκιά της οποίας όμως τα σύκα ήταν άγουρα. Ετσι το κοράκι αποφάσισε να περιμένει μεχρι να ωριμάσουν. Τρεις μέρες αργότερα και ενω τα σύκα έιχαν ωριμάσει, αφου το κοράκι έφαγε και χόρτασε θυμήθηκε τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης του στην πηγή. Άρχισε να σκέφτεται πως θα δικαιολογήσει την αργοπορία του. Γέμισε με νερό την υδρία και άρπαξε με το ράμφος του ένα φίδι το οποίο κινούνταν κοντά στους θάμνους. Όταν οι άνθρωποί ρώτησαν για την αργοπορία του, το κοράκι ισχυρίστηκε οτι το φίδι ρουφούσε το νερό της πηγής με αποτέλεσμα αυτη να στερέψει , και όταν το φίδι επιτέλους αποκοιμήθηκε, το κοράκι κατάφερε να το αρπάξει. Οι άνθρωποι πίστεψαν αυτην την ιστορία και σκότωσαν το ερπετό. Το φίδι όμως ήταν του Απόλλωνα ο οποίος θυμωμένος αποφάσισε να τιμωρήσει το κοράκι και κάθε φορά που προσπαθούσε να πιει νερό απο κάποια πηγή εκείνη στέρευε. Έτσι, κάθε φορά που κάποιος διψάει πολύ λεει τη φράση Κοράκιασα απο τη δίψα μου!


2) και που να ξέρω...Να μυρίσω τα νύχια μου;

Κατα την διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων πολλοί θεατές στοιχημάτιζαν για τους νικητές. όσοι ήθελαν και μια δεύτερη γνώμη για την πρόβλεψή τους, επισκεπτόνταν το μαντείο των Δελφων . Οι ιέρειες βουτούσαν τα νύχια τους σε ένα υγρό απο δαφνέλαιο και στη συνέχεια έφερναν τις άκρες των δακτύλων τους κοντά στη μύτη τους για να εισπνεύσουν το υγρό. Ως εκ τούτου ερχόντουσαν σε έκσταση και μπορούσαν να κάνουν τις προβλέψεις τους. Η κίνηση τους αυτή δημιουργούσε στους επισκέπτες την εντύπωση οτι προέβλεπαν το μέλλον αφού πρώτα μύριζαν τα νύχια τους. Έτσι ακόμα και στις μέρες μας όταν δεν γνωρίζουμε κάτι απαντάμε "που θέλεις να ξέρω, να μυρίσω τα νύχια μου?"

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

Νικητής διαγωνισμού φωτογραφίας 2020 | Δροσερή ματιά |

 Στον διαγωνισμό φωτογραφίας| Δροσερή ματιά | που διοργάνωσε η Κυριακούπολη και σύμφωνα με τις δικές σας ψήφους, νικητές αναδείχθηκαν οι παρακάτω διαγωνιζόμενοι

1η θέση :    23. Μυρτώ Ευθυμιοπούλου- Παραλία Πλάκα Πηλίου [21 ψήφοι]


                    

2η θέση :  15. Xριστίνα Μαρμαρά - Απόνησος Αγκίστρι [5 ψήφοι]

3η θέση :  21. Θοδωρής Αντωνίου- Λεφόκαστρο [2 ψήφοι] 
           
19. Μιχαήλ Μόκκας - Φακίστρα Β.Πήλιο  [2 ψήφοι] 
             8. Φώτης Φιλίππου- Λεφόκαστρο [2 ψήφοι] 



Συγχαρητήρια σε όλους τους "δροσερούς" φωτογράφους!!!
 Ελπίζω όλοι οι διαγωνιζόμενοι να διασκεδάσατε και να περάσατε καλά....

Μυρτώ το έπαθλο σου είναι ένα κόσμημα ανδρικό ή γυναικείο απο την εταιρία Αβρώς- χειροποίητα θαλασσινά φυλακτά ! θα σου απονεμηθεί κατόπιν συνεννοήσεως μέσω του προσωπικού σας  ηλεκτρονικού λογαριασμού!!!!!!!    

@avros_handmade_jewellery

                                                                                            
Οι νικητές της της δεύτερης θέσης θα λάβουν έναν ηλεκτρονικό έπαινο και της τρίτης θέσης απο μια κονκάρδα.


*Προκειμένου να λάβετε τα έπαθλα σας πρέπει να μας κάνετε follow στο blogspot, στη σελίδα μας στο facebook και στο instagram

@kyriakoupoli

* μόλις οι νικητές παραλάβουν το δώρο τους παρακαλούνται να ανεβάσουν στην σελίδα μας στο facebook

https://www.facebook.com/Kyriakoupoli/?ref=aymt_homepage_panel και στο Instagram  μια φωτογραφία με αυτό. Ευχαρισττώ ;) 


Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020

Καλοκαιρινός διαγωνισμός φωτογραφίας | Δροσερή ματιά |Ώρα να ψηφίσουμε|

 Γεια σας Κυριακουπολιτες και Κυριακουπολιτισες,


Ζητήσαμε απο νέους ανθρώπους να  στρέψουν την δροσερή τους ματιά προς τις πιο όμορφες ελληνικές παραλίες , αποθανατίζοντας μια συγκλονιστική στιγμή. Ο τρόπος, ο τόπος, και το πλάνο ηταν θέμα της δικής σας αισθητικής.

Σας ευχαριστούμε για τις συμμετοχές, ολες οι φωτογραφίες είναι υπέροχες . Ψηφίστε εκείνη που σας εμπνέει  και σας "δροσίζει" περισσότερο.

Μπορείτε να ψηφίζετε απο τις 31/8/20 μέχρι 10/9/20 στον χώρο των "σχολίων"
κάτω απο την εν λόγο  ανάρτηση 

Μπορείτε να ψηφίσετε μόνο 1 φωτογραφία
βηματα ψηφοφορίας :
1) ΠΡΩΤΑ ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΧΟΛΙΟΥ ΩΣ: ονομα /διευθυνση url. Εσείς θα γράψετε μόνο το όνομά σας και στο πλαίσιο που αναγράφεται "διευθυνση url" εσεις θα το αφησετε κενο!!!

2) ΕΠΕΙΤΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ.

3) ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

4) ΤΕΛΟΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟ " δημοσίευση "



ΥΓ όλες οι δημιουργίες των παιδιών έχουν την υπογραφή τους, κατα συνέπεια διαφυλάσσουν τα δικαιώματά τους υπο την αιγίδα της Κυριακούπολης
 Copyright © 2020 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος



Παραλία Θεσσαλονίκης
1. Κωνσταντίνα Ξανθοπούλου-Παραλία Θεσσαλονίκης


2. Γιώργος Αγαπητός- Λιχαδονήσια



3. Ανδρέας Κοτόπουλος- Άγιο Όρος


4. Κατερίνα Βυτόγιαννη- Άναυρος, Βόλος

5. Χαράλαμπος Λιακόπουλος- Ποτόκι Συκής



6. Ειρήνη Γαϊτανίδου- Άναυρος Βόλος


7. Μαρίνα Κοτοπούλου - Αγία Ελένη Σκιάθος


8. Φώτης Φιλίππου- Λεφόκαστρο 


9. Πόλυ Τσούκα- Μαλάκι



10. Αντώνης Γιαννακούρας- Μηλοπόταμος





11. Θεοδώρα Ζωηρού- Αμαλιάπολη






12. Γιάννης Όρλης- Άφησσος



13. Βασίλης Παπαδόπουλος- Κρήτη Μπάλο



14. Δημήτρης Λυχναρόπουλος- Παραλία Βόλου

 15. Xριστίνα Μαρμαρά - Απόνησος Αγκίστρι

16. Αποστόλης Ηλιάδης- Πλάκες Βόλος


17. Νεφέλη Γκρέμου - Νέος Παντελεήμων

18. Χαράλαμπος Μιαούλης- Άνδρος, της γριάς το πήδημα


19. Μιχαήλ Μόκκας - Φακίστρα Β.Πήλιο



20. Δημήτρης Κουτρούλας- Παπανερό Πήλιο


21. Θοδωρής Αντωνίου- Λεφόκαστρο




                                   22. Riseld Meta - Mήλος Λευκάδας

23. Μυρτώ Ευθυμιοπούλου- Παραλία Πλάκα Πηλίου


                  24.Χρήστος Πρασσάς - κατω Γατζέα

                                                25. Μαρία Μαρμαρά - Μπάλος Κρήτη


26. Rap - Μυλοπόταμος - Πήλιο

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

Το έθιμο της εικόνας της Αγίας Κυριακής στην Αλεξανδρούπολη

 

Βόλτα στην Αλεξανδρούπολη, έξι Αυγούστου. Οδός Αίνου. Οι καμπάνες από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής αντηχούν μελωδικά και το προαύλιο είναι σημαιοστολισμένο. Κάνοντας βόλτα στην παραλία το απόγευμα βλέπεις βάρκες στον ορίζοντα, πλήθος κόσμου μαζεμένο, σαν κάτι να περιμένει να συμβεί και αναρωτιέσαι τί. Ρωτάς, ψάχνεις και ανακαλύπτεις με έκπληξη. Μετά την «Μικρασιατική Καταστροφή», την υπογραφή της «Συνθήκης της Λοζάνης» αλλά και του «Ελληνοτουρκικού Συμφώνου περί αμοιβαίας ανταλλαγής πληθυσμών» μεταξύ των δύο χωρών, μεγάλος αριθμός προσφύγων κατέφυγε στην Ελλάδα από τις περιοχές της Τουρκίας αναζητώντας μια νέα πατρίδα και μια νέα ζωή. Στην πόλη της Αλεξανδρούπολης (Δεδέαγατς μέχρι το 1920) εγκαταστάθηκε ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων ποικίλου προελεύσεως οι οποίοι επηρέασαν και διαμόρφωσαν την κουλτούρα της πόλης φέρνοντας πολλά ήθη, έθιμα και παραδώσεις από τις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Μέσα σε αυτούς ήταν και πρόσφυγες από την γειτονική πόλη της Ανατολικής Θράκης, την Αίνο(σημερινή Enez).
 Μαζί με τα όποια άλλα έφεραν αυτοί οι άνθρωποι μαζί τους από την Αίνο, έφεραν και όσα θρησκευτικά σκεύη και εικόνες αγίων κατάφεραν να διασώσουν και να κουβαλήσουν μαζί τους στην νέα τους πατρίδα. Μέσα σε αυτά ήταν και η εικόνα της αγίας Κυριακής. Οι εικόνες και τα λοιπά σκεύη που διασώθηκαν από εκεί μεταφέρθηκαν δια θαλάσσης στην Αλεξανδρούπολη και αποβιβάστηκαν λίγο έξω από την τότε πόλη (οι πρόσφυγες είχαν στήσει τα πρόχειρα καταλύματα τους κοντά σε εκείνο το σημείο). Πολύ αργότερα, σε ένα σημείο πιο πάνω από εκεί ανοικοδομήθηκε ο Ιερός Ναός της Αγίας Κυριακής και σχηματίστηκε η ομώνυμη ενορία.
Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι οι νέες γενιές να ενσκήψουν και πάλι με αγάπη και προσήλωση στις παραδώσεις των ιδιαίτερων πατρίδων καταγωγής αυτών και των προγόνων τους. Έτσι λοιπόν περί το 2005, με πρωτοβουλία του συλλόγου «Ελληνομουσείον Αίνου» αλλά και την σχετική στήριξη και σύμπνοια του Δήμου Αλεξανδρουπόλεως και της τοπικής Ιεράς Μητροπόλεως αποφασίστηκε η καθιέρωση ιστορικής αναπαράστασης της μεταφοράς και αποβίβασης της εικόνας της Αγίας Κυριακής (πλέον έχει καθιερωθεί ως έθιμο).
Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, από το 2005 και μετά, ανήμερα της εορτής της Αγίας Κυριακής το απόγευμα (δηλαδή 6/7 – 7/7 η ημέρα της εορτής της) τελείται στην πόλη, προς τιμήν της Αγίας αλλά και του σημαίνοντα ρόλου των Αινιτών στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, συμβολική αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο η εικόνα έφτασε στην πόλη.
 Αρχικά στην παραλία, στην οποία είχε φτάσει τότε η βάρκα με την εικόνα, στήνεται μια μικρή προβλήτα πάνω στη οποία θα γίνει η παραλαβή της εικόνας. Στη συνέχεια καταφθάνει στο ορισμένο σημείο σύσσωμη η θρησκευτική, στρατιωτική και πολιτική ηγεσίας της πόλης, ένα στρατιωτικό άγημα, η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου και του Στρατού, αντιπροσωπία του «Ελληνομουσείου Αίνου»  καθώς και πλήθος κόσμου, πιστών και μη.
 Λίγη ώρα αργότερα διακρίνεται μια νηοπομπή σαράντα (40) πλοιαρίων, η οποία συνοδεύει το πλοιάριο που μεταφέρει την εικόνα. Όταν προσεγγίσει την προβλήτα, η υπόλοιπη νηοπομπή σταματά και ανάβει φωτοβολίδες για να καταδειχθεί η λαμπρότητα της τελετής. Από την στιγμή που το πλοιάριο φθάσει στην προβλήτα η εικόνα της Αγίας παραδίδεται σε αυτούς που έχουν οριστεί από την τοπική Μητρόπολη και τον σύλλογο Αινιτών να την κουβαλήσουν. Ακολουθεί το ψάλσιμο του απολυτικίου της Αγίας Κυριακής και λαϊκή λιτανεία στην παραλία της πόλης με την συνοδεία της ανάκρουσης μουσικής από τις μπάντες του Δήμου και του Στρατού.
Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία και η εικόνα με την συνοδεία της φτάσει στο σημείο από το οποίο είχε ξεκινήσει η λιτανεία τότε το κουβάλημα της εικόνας «πέφτει στις πλάτες» του αγήματος του στρατού το οποίο τη μεταφέρει με κάθε προσοχή, σοβαρότητα και ευλάβεια στον Ιερό Ναό. Εκεί, με πλήθος κόσμου και χωροστατούντος του τοπικού Μητροπολίτη Ανθίμου, τελείται εν τέλει πανηγυρικός εσπερινός προς τιμήν της εορτάζουσας την επομένη, Αγίας Κυριακής.


 Επιμέλεια κειμένου και εργασίας: 

Λιακόπουλος Χαράλαμπος Χρυσοβαλάντης