14 Δεκεμβρίου 2020_Δευτέρα

 

14 Δεκεμβρίου 2020_Δευτέρα
01:55 πμ

Aγαπημένε μου Αστροναύτη,

  Φθίνουσα αμφίκυρτος η αρχή, πάλι Δευτέρα 22 χρόνια πριν. Χρόνια πολλά εύχομαι αστροναύτη μου, υγεία ψυχική και σωματική, χαρά που αναβλύζει εκ των έσω και δημιουργικότητα ! Να ΑΓΑΠΑΣ και να ΑΓΑΠΙΕΣΑΙ, πρόσεξε με λίγο, να ΑΓΑΠΑΣ περισσότερο… σε αυτό κρύβεται η ολβιότητα και ας το εξετάζεις καμιά φορά με αμφισβήτηση, να μην πικραίνεσαι τόσο και να μην στεναχωριέσαι αν αγαπάς πιο πολύ θα δείς, όλα καλά θα πάνε!
   Συνηθίζουμε να  γιορτάζουμε τα γενέθλια, την 1^η φορά που πονέσαμε και κλάψαμε δηλαδή. Τι ευλογία η ζωή! Το ότι πονάς είναι ένας τρόπος να αντιληφθείς ότι ζεις. Ναι αλλα πονάς, και δεν θέλεις να πονάς! Κανείς δεν θέλει… δεν πειράζει, ας πονάς, τουλάχιστον είσαι αστροναύτης και ταξιδεύεις ελεύθερα ανάμεσα στα αστέρια, στους γαλαξίες στα νεφελώματα! Δύσκολη δουλειά όμως , απαιτητική θα έλεγε κανείς… ατυχηματικές προσεδαφίσεις, ανώμαλες εκτοξεύσεις, προβλήματα υγείας, μοναξιά… ναι αλλα πετάς!!!
Είσαι κοντά στον Ήλιο, βλέπεις τον Ήλιο το διανοείσαι; Καλά όχι πάντα αλλά… όποτε θέλεις μπορείς να τον επισκεφθείς!  
      22 χρόνια αστροναύτης! Αχ μαγικό, υπεροχοφανταστικό! Σε καμαρώνω κάθε μέρα να ξέρεις, και σε περιμένω πάντα εδώ στο δεντρόσπιτο μας να μου διηγηθείς τις ιστορίες σου όπως συνηθίζεις κάθε φορά που επιστρέφεις. Πόσο ανυπομονώ για αυτές τις ιστορίες, με εμπνέουν. Λοιπόν, εύχομαι και πάλι τα καλύτερα αστροναύτη μου, και να θυμάσαι να πηγαίνεις συχνά προς τον Ήλιο, μου αρέσει όταν μου μιλάς για το Φως και την θέρμη που νιώθεις όταν είσαι κοντά Του. Εκείνη τη στιγμή στα μάτια σου βλέπω την αγάπη που τόσο έντονα δεν φαίνεται σε κανένα άλλο ταξίδι σου!

Να προσέχεις, σε φιλώ από το δεντρόσπιτο,
η δική σου, Κυριακή
|[Κ]|

 

Υ.Γ   να ξέρεις μην τρομάξεις αλλά έχει δημιουργηθεί ένα ρυάκι κάτω από το δεντρόσπιτο. Ξέρω ότι σε αναστατώνει αλλα είναι υπο έλεγχο..δεν είναι τόσο ορμητικό. Θα τα καταφέρουμε. Το πιστεύω αυτό!