Σκέφτομαι και αναλύω συνέχεια τις συμπεριφορές των άλλων προς τα εμένα. Ψάχνω απεγνωσμένα την τοξικότητα στα λόγια, στη συμπεριφορά, στο βλέμμα. Και αν είμαι εγώ η τοξική; αυτή η σκέψη εξατμίζεται γρήγορα απο τον εγωισμό.
Φοβάμαι τη σχέση, το δόσιμο της σκέψης, της αφής, της ψυχής. Ακόμα και αν είναι το ιδανικό ακόμα και έτσι σίγουρα θα πληγωθείς, έστω μια αμυχή, επιφανειακή. Θα σε πληγώσει όμως, θα πονάς.
όχι δεν το δέχομαι. Και αποφασίζω να πληγωθώ μόνη μου. Και τελικά η δική μου πληγή γίνεται πιο βαθιά.
Υπάρχουν πολλά είδη σιωπής. Η αγαπημένη μου είναι εκείνη της απογοήτευσης ή μάλλον των πολλών απογοητεύσεων που σου δημιουργούν σιγά σιγά ένα στρώμα παχυδερμίας. Σιωπή.
Κοιτάς, απλά κοιτά πολλές φορές γελάς ή κλαίς σιωπηλά εκ των έσω. Και μαθαίνεις κάποτε. το ελπίζω δηλαδή. Και γίνεται μόνιμη η σιωπή, όρκος.
Δεν πιστεύω ξαφνικά όσα λές. Και οι πράξεις; Ούτες αυτές τι πιστεύω! Υποκριτή, ξέρω οτι σου είναι εύκολο. Σταμάτα, μην με ακουμπάς, αφού δεν με αγαπάς.
Υπερευαίσθητη, ζηλιάρα, ανασφαλής, δεν είσαι εντάξει με τη σκέψη σου, βρείτε τα, συμφιλιωθείτε, μην ταλανίζεις άλλο τον υπόλοιπο κόσμο. Σιωπώ.
Όταν κάνεις κάτι τόσο σπουδαίο για κάποιον, για έναν, για τον έναν, και καταλήγει να γίνεται κομμάτι άλλων, να τους αγγίζει, να το ζουν, να το κλέβουν, να στο κλέβουν. Σταθείτε, παρακαλώ, αυτό είναι, ήταν για έναν....
Και εκείνος τελικά δεν το βλέπει, δεν το ακούει , δεν το νιώθει...ποτέ! Γιατί δεν μπορεί, και ακόμα δεν ξέρω το γιατί και είναι αργά. Δύσκολα παίρνεις πίσω αυτό που έδωσες απλόχερα. Αδύνατον!
Και έρχεται το δάκρυ, η προσευχή, σου ανοίγεται ένας δρόμος που τον έβλεπες σαν σταυροδρόμι. Μια κουβέντα, η κουβέντα που χρειαζόσουν, ένα βλέμμα, εκείνο που νοστάλγησες, μια αγκαλιά, εκείνη που ήθελες αλλά δεν τόλμησες να ζητήσεις για να μην φανείς αδύναμος. Ναι, τελικά δεν ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα όσο μέσα στο κεφάλι σου. Ναι, τελικά έσύ χάραξες μια αμυχή στον άλλον, σε αυτόν που λες οτι αγαπάς, και η δική σου 'έκλεισε, επουλώθηκε; Πως νιώθεις για αυτό; Υπόσχομαι να μην το ξανα επαναλάβω όλο αυτό, συγγνώμη.
Μην υπόσχεσαι τίποτα, είσαι η θάλασσα.
|[Κ]|
Copyright © 2021 Κυριακούπολη. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου